Шиншиллы в Беларуси.

“Знаёмыя валанцёры расказалі мне, што апошнім часам у “Фаўну горада” гаспадары масава панеслі сваіх былых любімцаў - сабак і катоў. Большасць думае, што гэта прытулак, дзе бясконца могуць трымаць жывёл. Але гэта не прытулак, і варта нагадаць пра гэта людзям”.

Як аказалася, такая сітуацыя сапраўды існуе. Пра гэта нам расказала Вольга - валанцёр арганізацыі “Заашанец”, якая супрацоўнічае з ДП “Фаўна горада”. Непасрэдна яна звычайна размаўляе з людзьмі, якія хочуць здаць сваіх хатніх жывёлаў у пункт часовага ўтрымання. Спрабуе ім патлумачыць, што гэта не прытулак:

- Цяпер склалася такая сітуацыя, што больш жывел прыносяць здаваць самі гаспадары, чым адлаўліваецца самой службай на вуліцах. Шмат людзей, якія здаюць жывел у “Фаўну”, зусім не цікавяцца, куды яны аддаюць пітомцаў, не цікавяцца ўмовамі і тым, што далей з імі адбываецца. Пэўна, гэта нельга назваць іначай, як простая безадказнасць. Бо гэта не прытулак, гэта пункт часовага ўтрымання і адлову жывел. На жаль, гэтае прадпрыемства дзяржаўнае, і яно не можа за свае грошы да бясконцасці іх доўга утрымліваць.

Нядаўна з’явілася афіцыйная інфармацыя пра тое, што за 2012 год “Фаўнай горада” было адлоўлена 3,5 тысячы сабак і катоў. 2,2 тысячы жывёл прынеслі сюды самі гаспадары.

"Пришел врач и сказал, что нужно избавиться от собаки"
Апошнім часам у інтэрнэт-суполках, што прысвечаныя дапамозе бяздомным жывёлам, часцей з’яўлюцца гісторыі пра людзей, якія без разумення здаюць сваіх хатніх жывёл:

“Минчане по-прежнему продолжают думать, что “Фауна города” на ул. Гурского - это приют. И что их животным там будет даже лучше, чем дома.

Шестимесячная собака Шерри - из этого числа. К маленькому ребенку пришел детский врач и сказал, что нужно срочно избавиться от собаки. Отвезти своего шестимесячного питомца на “Фауну города” мама поручила старшей дочери Насте, которая робко сказала администратору, что хочет оставить собаку в приюте.

Пока Шерри повезло. Мы поговорили с Настей. Объяснили, что это - НЕ ПРИЮТ. Позвонили маме, которая очень удивилась, узнав, что обрекает свою собаку на смерть. И согласилась подержать дома еще пару недель”.

Алергія, пераезд, дзіця і муж
Па словах валанцёра, прычын таго, што людзі вырашаюць развітацца з хатняй жывёлай - шмат. Але далёка не ўсе такія прычыны з’яўляюцца сапраўды крытычнымі:

- Часцей людзі здаюць жывёл з-за алергіі, на другім месцы - пераезд. Матывуюць гэта тым, што ўжо не могуць забраць з сабой жывёлу на новае месца. Часам гэта гучыць сумнеўна, бо ўсё, калі захацець, можна зрабіць. Бываюць і іншыя ньюансы: выйшла замуж - муж супраць жывёлаў. На што некаторыя часам жартуюць: мо варта мужа мяняць?.. А ў некаторых выпрацоўваецца гідлівасць да пітомцаў, калі ў сям’і нараджаецца маленькае дзіця, кшталту, “шмат поўсці паўсюль”. Нехта знаходзіць жывёл, спрабуе забраць іх да сябе, але ў іх дома ўжо жыве, напрыклад, яшчэ адзін сабака ці кот, - і яны не могуць знаходзіцца разам. Застаюцца жывёлы і пасля смерці людзей, а родзічы не хочуць іх браць да сябе. Некаторыя ж нясуць кацянят, якіх нарадзіла іх жа хатняя котка. Але займацца маленькімі яны не хочуць - і здаюць.

Па словах валанцёраў, пэўную частку людзей усё ж атрымліваецца адгаварыць ад неабдуманага кроку. З тых жывёл, каго прыстроіць не атрымліваецца, больш шкада хатніх жывел: у іх вельмі слабая імунная сістэма ў параўнані з тымі, што жылі на вуліцы. Часам ад шоку і стрэсу хатнія пітомцы адмаўляюцца ад ежы і хутка паміраюць. Зусім не ад хваробы, як можа падавацца, а ад страху і болю.

- Не варта асуджаць тых людзей, што працуюць у цэнтрах часовага ўтрымання жывёл, - тлумачыць Вольга. - Са свайго боку гэтыя людзі заўседы стараюцца дапамагчы пітомцам, нават калі надзеі на шчаслівы канец ужо няма. Варта задумацца над сваім стаўленнем да жывёл. І заўседы несці адказнасць за свае ўчынкі.

Валанцёры звяртаюцца да ўсіх нераўнадушных з просьбай прытуліць тых жывёл, каму засталіся літаральна гадзіны
Гэта каты і сабакі, якія раней жылі ў дамах і кватэрах, але аднойчы гаспадары вырашылі ад іх адмовіцца.
Па ўсіх пытаннях вы можаце звяртацца да валанцёраў: 8029 388 0634 (Вераніка), 8 044 791 5069 (Ганна).

http://news.tut.by/hotline/341324.html

Если Вы не хотите видеть этот блок - зарегистрируйтесь или войдите под своим именем.

У меня возникло желание сходить у нас в Гродно посмотреть как дела обстоят по такому-же вопросу. Спасибо,есть над чем подумать.

Да... Есть над чем подумать. Печально

Аж сердце болит от такой статьи...не хочу даже ничего комментировать

я в курсе о таком положении дел. да что говорить, если знакомая девушка имея своего чемпиона-ротвейлера, ездила с ним по соревнованиям-выставкам, а в итоге решила его продать - задолбало убирать за ним слюни по всей квартире..... честно, я была удивлена... столько вложить в животное и в итоге продать....
почему люди избавляются от своих питомцев?
потому что надоедает уход за ними, содержание, расходы - мое мнение.

Эгоизм. Такие люди считают себя центром вселенной, зачастую неосознанно. И какое право имеет домашний питомец
ограничивать свободу такого эгоиста?
Да, считать себя единым целым со своей семьей - эта общеустановленная норма не каждому по силам.
Тем более стать одним целым со своим домашним животным.

Справедливости ради, есть и объективные причины к отказу. Но что-то мне подсказывает, что количество таких отказов мизерное.

Взятое животное-это ответственность перед своей совестью прежде всего.Человек ,предавший один раз...Потом дети в роддомах отказники(сама воочью видела, при мне дело было).Потом родители на старости не нужные,пусть о них кто-то другой(государство)заботится.

Илья0510 писал(а):Справедливости ради, есть и объективные причины к отказу

Ну я не знаю... Ну от детей же не отказываются, потому что новый муж против. Или потому что задалбывает игрушки убирать... Дело в отношении, в ответственности.
По состоянию здоровья - ну еще может быть. Но многие ли из этих отказавшихся пошли и сделали тест на аллергию? Уверена, что 0,0001%. В итоге и животное "спихнули", и остались со своей аллергией.
Единственная объективная причина, которую я могу представить, - это рождение ребенка с проблемами в плане здоровья. Когда родителям постоянно приходится ездить по мед. учреждениям. Тут уж не до живности.

Статья очень тяжелая, но иногда и такое надо читать, и думать...
Прежде чем завести животное, люди, часто не задумываются о последствиях: о кормлении, уходе, о вреде обуви или мебели или обоям.... К сожалению, я знаю ни одну историю о животных, от которых отказались... просто не хочу их даже вспоминать...
Очень хочется попросить людей, которые собираются заводить животное: Хорошенько взвешивайте все за и против, хорошенько обдумайте готовы ли Вы нести ответственность еще за кого-то, кроме себя!!!
"Мы в ответе за тех, кого приручили"...

Zhesia писал(а): Когда родителям постоянно приходится ездить по мед. учреждениям. Тут уж не до живности.

Это точно!